-
1 stref|a
f 1. (obszar wydzielony) zone, area- strefa okupacyjna/przygraniczna the occupation/border zone- strefa przybrzeżna the coastal zone- strefa wysokogórska the high mountain zone- strefy głębokościowe depth zones- strefa ograniczonego parkowania the tow-away zone- podział świata na strefy wpływów the division of the world into areas of influence2. Geol. (warstwa) zone- □ strefa abiotyczna Biol. abiotic sphere- strefa aeracji Geol. aeration zone- strefa batialna Geog. bathyal zone- strefa bezatomowa Polit. non-nuclear zone- strefa buforowa buffer zone- strefa cementacyjna Miner. cementation zone- strefa ciszy silence zone- strefa fotyczna Biol. photic zone- strefa gorąca Geogr. tropical zone- strefa neutralna Polit. neutral zone- strefa podbiegunowa Geog. polar zone- strefa saturacji Geol. saturation zone- strefa sejsmiczna Geol. seismic zone- strefa wolnocłowa Ekon. duty-free area a. zone- strefa zdemilitaryzowana Wojsk. demilitarized zone- strefy erogenne Fizj. erogenous zones- strefy klimatyczne Meteo. climatic zones■ szara strefa Ekon. grey areaThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > stref|a
См. также в других словарях:
strefa — ż IV, CMs. strefafie; lm D. stref «pewien obszar wydzielony z większego obszaru ze względu na charakterystyczne cechy; w geologii: warstwa, wycinek czegoś» Strefa neutralna, okupacyjna, przygraniczna. Strefa przybrzeżna. Strefa wysokogórska.… … Słownik języka polskiego
batial — m I, D. u, blm geogr. «strefa dna mórz i warstwa wód pomiędzy strefą przybrzeżną a otchłanną od około 200 m do około 1700 m głębokości; skłon kontynentalny; strefa batialna» ‹z gr.› … Słownik języka polskiego
hemipelagiczny — ∆ geogr. Strefa hemipelagiczna «przejściowy pas w morzu między strefą przybrzeżną (litoralną) a strefą wód otwartych (pelagiczną)» … Słownik języka polskiego
litoral — m I, D. u, blm geogr. «przybrzeżna strefa wód i pas dna do 200 m głębokości w morzach i do około 30 m głębokości w jeziorach, oświetlone promieniami słonecznymi; strefa litoralna» ‹z łac.› … Słownik języka polskiego
szelf — m IV, D. u, Ms. szelffie; lm M. y «płytka, przybrzeżna strefa dna morskiego lub oceanicznego będąca najniższą, płaską częścią zalanego wodą kontynentu, przechodząca wyraźnym załamaniem w stok kontynentalny» Szelf przybrzeżny, kontynentalny,… … Słownik języka polskiego
litoral — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż III, D. u, blm, geogr. {{/stl 8}}{{stl 7}} przybrzeżna, dobrze prześwietlona słońcem strefa wód wraz z pasem dna do głębokości 200 m w morzach i oceanach, a do 30 m w jeziorach; zwykle bogata w różnorodną faunę i florę … Langenscheidt Polski wyjaśnień
szelf — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. szelffie {{/stl 8}}{{stl 7}} najpłytsza, przybrzeżna strefa dna morskiego lub oceanicznego, stanowiąca zalaną część kontynentu, zakończona wyraźnym uskokiem <ang.> {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
